Genetisch gemodificeerde bakkerijgrondstoffen
In bakkerijgrondstoffen kunnen soms genetisch gemodificeerde organismen (ggo’s) verwerkt zijn. Denk bijvoorbeeld aan meel dat afkomstig is van genetisch gemodificeerde maïs. Het is verplicht consumenten en afnemers over de aanwezigheid van dergelijke ggo’s te informeren. Maar wat zijn ggo’s precies?
Wat is genetisch gemodificeerd?
Genetische modificatie wordt ook wel moderne biotechnologie of gentechnologie genoemd. Erfelijke eigenschappen van organismen worden toegevoegd of juist uitgeschakeld. Dit gebeurt door genen van het ene organisme rechtstreeks in het andere te plaatsen. De genen kunnen afkomstig zijn van elk levend organisme: van bacteriën, gisten en schimmels tot planten, dieren en mensen.
Eisen GGO
Voor het gebruik van ggo’s zijn wettelijke eisen vastgelegd voor de toelating (veiligheidsbeoordeling en vergunningverlening) en etikettering. Ook genetisch gemodificeerde additieven en aroma’s vallen onder deze regelgeving. De wettelijke eisen zijn vastgelegd in Verordening (EG) 1829/2003 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 22 september 2003 inzake genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders.
(Voor de EER relevante tekst)
(PB L 268 van 18.10.2003, blz. 1)
Artikel 12 omtrent GGO
Toepassingsgebied
1. Deze afdeling is van toepassing op levensmiddelen die als zodanig aan de eindverbruiker of instellingen in de Gemeenschap worden geleverd en die: a) hetzij geheel of gedeeltelijk uit GGO’s bestaan;
b) hetzij met GGO’s zijn geproduceerd of ingrediënten bevatten die daarmee zijn geproduceerd.
2. Deze afdeling is niet van toepassing op levensmiddelen die materiaal bevatten dat geheel of gedeeltelijk uit GGO’s bestaat of daarmee is geproduceerd, in een verhouding van niet meer dan 0,9 % van ieder van de voedselingrediënten, noch op levensmiddelen die bestaan uit één ingrediënt, mits de aanwezigheid van dat materiaal onvoorzien of technisch niet te voorkomen is
Verplicht op het etiket of schapkaart
Genetisch gemodificeerde levensmiddelen bestaan geheel of gedeeltelijk uit ggo’s, zijn daarmee geproduceerd of bevatten ingrediënten die daarmee geproduceerd zijn. Zelfs wanneer het door genetische modificatie verkregen DNA of eiwit niet meer kan worden aangetoond in het eindproduct, is het in principe nog steeds verplicht de ggo’s op schapkaart of etiket te vermelden. De consument moet namelijk een goed doordachte keuze kunnen maken tussen wel of niet genetisch gemodificeerde levensmiddelen. Als levensmiddelenproducent bent u verplicht klanten en afnemers informatie te verstrekken over de aanwezigheid van genetisch gemodificeerde bestanddelen in uw producten. Meestal staat deze informatie in de ingrediëntenlijst. Als het om onverpakte producten of zeer kleine verpakkingen gaat, dan moet de informatie duidelijk leesbaar op of direct bij het product te vinden zijn. Bijvoorbeeld op een afleverbon wanneer men het product verder gaat bewerken, of op een schapkaart in de winkel.
Het kan in de bakkerij bijvoorbeeld gaan om meel, eiwit of vet afkomstig van genetisch gemodificeerde sojabonen, olie afkomstig van genetisch gemodificeerd raapzaad of katoenzaad, meel of glucosestroop afkomstig van genetisch gemodificeerde maïs of suiker van genetisch gemodificeerde suikerbieten. Het is niet zo dat voor elk levensmiddel waarin een ggo als ingrediënt wordt verwerkt een vergunning moet worden aangevraagd. Deze wordt namelijk aangevraagd door de producent of importeur van het ingrediënt.
Gerelateerde artikelen
Veel klanten en bezoekers van deze pagina 'Een genetisch gemodificeerde organismen (GGO)' bekeken ook de onderstaande artikelen en handleidingen: